ଆଜି ମୋ ଭାରତ - ନରେଶ କୁମାର ବେହେରା

ଆଜି ମୋ ଅଖଣ୍ଡ ଭାରତ

ବିଖଣ୍ଡିତ ଚିନ୍ତାଧାରା

ସିଂହାସନ ଆଳରେ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ମତ

ହେଲେ, ହୁଅନ୍ତି ଯେ ବନ୍ଧୁ

ନୈଶ୍ୟ ଭୋଜିରେ ସଭିଏଁ ଏକତ୍ର ।

କିଂକର୍ତ୍ତବ୍ୟମୂଢ ଏ ସମାଜ

ଯାହା ସଜ୍ଞାହୀନ ଆଜି

ଦୁଃଷିତ ପାଂଶୁଳ ପ୍ରତିବିମ୍ବ ତା’ର

ଅସ୍ଵସ୍ଥ ଶିକ୍ଷାର ପରିଧିରେ

କରେ ଯେ ପ୍ରୟାସ

ଖୋଦିବାକୁ କୃତ୍ରିମ ପ୍ରତିମା ମୋ ଭାରତର ।

ସଭିଏଁ ଶକୁନି ଏଠି,

ବିନା ଖେଳରେ ଘର ହୁଏ ହାଟ

ଚାଲେ ଭାଗବଣ୍ଟା, କିଣାବିକା

ସମ୍ପତ୍ତିର, ଏ ମାଟିର, ମୋ ଦେଶର ।

ଗୁରୁ ସ୍ଵୟଂ ଦ୍ରୋହୀ, କାରାଗାରେ

ଲୁଣ୍ଠନ, ଅତ୍ୟାଚାରେ ପେଷିତ

ଅଚମ୍ଭିତ ଅଣାୟତ ଭକ୍ତ

ଦେଉଛନ୍ତି ବାର୍ତ୍ତା ପୁଣି

ଗଢିବାକୁ ଆଦର୍ଶ ଭାରତ !

ମଣ୍ଡିରେ ଶସ୍ୟ ଅଭାବି

ନା ଅମଳ, ନା ବିକ୍ରି

ଯଦ୍ୟପି ସରକାର ଆଶ୍ଵସ୍ତ

ବାଣ୍ଟୁଛି ପାଞ୍ଚ ଟଙ୍କିଆ ଅନ୍ନ

ଦୁଇ ଟଙ୍କିଆ ଚାଉଳ

ଆଖିପତା ପଡୁନାହିଁ

ହେଲେ, ଦେଖୁଛି ସପନ

ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣିମ ଭାରତର  ।

ଜାଗହେ ସନ୍ତାନଗଣ

ଫେର ଦିବାସ୍ଵପ୍ନରୁ

ଆଉ ନାହିଁ ବେଳ

ସରିଲାଣି ପଶାଖେଳ

ଫୁଙ୍ଗୁଳା ଭାରତ ଆଜି

ଅନ୍ତବସ୍ତ୍ର ହୀନ ବିଶ୍ଵଦରବାରେ

କିଛିତ କର ଶରମ

ଲେଉଟାଅ ପୁଣି ସେ କାଳ ।