ଅଭିଶାପର ପ୍ରତିଧ୍ୱନି - ନରେଶ କୁମାର ବେହେରା

ବର୍ଷଣମୁଖୀ ଗଗନର ଜଳଧର ଗର୍ଜନରେ

ସ୍ଵପ୍ନଟି ଭାଙ୍ଗିଗଲା ସୂର୍ଯ୍ୟଟିର...

କଜ୍ଜ୍ଵଳ ଲୋଚନ ରସମୟୀ ବାଦଲକୁ ଦେଖି

କମ୍ପିଉଠିଲା ଭୟରେ ଥରହର ହୋଇ

ରାଗିଯାଉଥିଲା ସନ୍ଦେହରେ,

ତା’ ଧାରଣାରେ ଜଳଦଟି ଲୁଚାଇ ରଖିଛି

ତା’ ପ୍ରିୟାଚନ୍ଦାକୁ ନିଜ ଆୟତ୍ତରେ ।

ସେହି କରାଳ ଦାନବର ବାହୁବନ୍ଧନରେ

ସୂର୍ଯ୍ୟବି ଫସିଯାଇଥିଲା ଦିନେ

ଆଉ ଅନୁଭବ କରିଥିଲା... ସେ

ନିଜ ପ୍ରିୟତମାର ଶୀତଳତା

ଖୋଜିଥିଲା ଚାରିଆଡ଼େ

କିନ୍ତୁ ଫାଇଲ ନାହିଁ ।

ଆଜି ନୁହେଁ, କାଲି ନୁହେଁ,

ସବୁଦିନ ସେ ଅସରନ୍ତି ଆଶାରେ

ଆସୁଛି, ଯାଉଛି ।

ସେ ତା’ ପ୍ରିୟତମାକୁ ଭୁଲିପାରିନି

ଅନୁପମ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟର ଅଧିକାରିଣୀ

ଦେହରେ ତୁହିନ-ସିତ-ରଶ୍ମି

ସଦା ହାସ୍ୟମୟୀ ଚନ୍ଦ୍ରମା

ବିଭାସିନୀ, ମୋହିନୀ, କମନୀୟ କାନ୍ତି

ପ୍ରତିତି ଲୋମକୁପରେ ଥିଲା

ଏକ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ସ୍ଫୁଲିଙ୍ଗ ।

କିନ୍ତୁ, ଆଜି ସେହି ଜହ୍ନଟି ହରାଇ ବସିଛି

ନିଜର ସବୁକିଛି,

ବିଚ୍ଛେଦର ପ୍ରବଳ ଦୁଃଖ ଓ ମିଳନର ଅସିମତୃଷ୍ଣାରେ

ରୁଚିର ଯୌବନର ସାର ମର୍ମତକ ଲୋପପାଇଛି

ତା’ର ଦିପ୍ତିଲୋଚନ ପାଂଶୁଳ ହୋଇଯାଇଛି

ତା’ର ଆସ୍ୟ ଅବସାଦ ବିଚାରର ଅନ୍ତରାୟାରେ

କଳଙ୍କିତ ହୋଇଯାଇଛି ।