ମରିବାକୁ ଥିଲା ବହୁବାଟ ହେଲେ କାହିଁକି
ମୁଁ ଭଲ ପାଇଲି
ଦୁଃଖ ଭୁଲିବାକୁ ଲୁହ ନ ଢାଳି ମୁଁ
କାହିଁକି ବା ଗୀତ ଗାଇଲି ॥
ସେ ଛାଡିବନି ଗରବ ତାହାର ମୁଁ କିଆଁ
ଯିବିରେ ନଇଁ
ମଥା ପୋତି କିଆଁ କହିବି ତୋ ଲାଗି ଦୁନିଆକୁ
ଛାଡି ଆସିଲି ॥
ମନରେ ନଥିଲା ଅନୁତାପ ଟିକେ ମଥା କୋଡି ମରିବାକୁ
ଏତିକି ଦୁଃଖ ମଥା କୋଡ଼ିବାକୁ
ତୋ ଦୁଆର କିଆଁ ବାଛିଲି ॥
ହାୟ ଯଦି ଠାରେ କହିଥାନ୍ତା
ସିଏ ହୃଦୟ ତାହାର ଖୋଲି
ଯେ ଅକ୍ଷୟ ଲାଗି ଜିଇଁଥିଲି
ଆଉ ଅକ୍ଷୟ ଲାଗି ମରିଲି ॥
0 Comments