ସମୟ – ସ୍ଵାତିପ୍ରଜ୍ଞା ରଥ

ଜୀବନର ପ୍ରତିମୂହୁର୍ତ୍ତ କେଡ଼େ କଠିନ

କିନ୍ତୁ ଚାଲିବାକୁ ହେବ ସମୟର ତାଳେ ତାଳେ

ଯଦି ପାଇଛି ସମୟ ଜୀବନେ ତାର ସ୍ଥାନ

ରହିଥିବ ତୁମ ସାଙ୍ଗେ ଯୁଗଯୁଗ କାଳେ କାଳେ ।

ବିତିଯାଏ ରାତି ବିତିଯାଏ ଦିନ

କେବେ ସେ ଦେଖେନି କାହାରି ଆଘାତ

ସମୟ ନୁହଁ କାହାରି ହାତର ଖେଳ

ସେ ବି ତ ଦେଖେନି କାହାରି ମର୍ମାହତ ।

ଯୁଗ ଚାଲିଯାଏ ବର୍ଷ ଚାଲିଯାଏ

କାହିଁକି ବା ରହିବ କିଏ?

ମଣିଷ ବି ସ୍ଵାର୍ଥପର ହୋଇଯାଏ

ତୁ କିଏ ମୁଁ କିଏ ଭୁଲିସେ ଥାଏ ।

ସ୍ଵପ୍ନର ସାଗରେ ଉଡ଼ି ବୁଲୁଥାନ୍ତି

କେତେ ଡେଣା ବିହୀନ ପକ୍ଷୀ

ଉଡ଼ି ଉଡେଇବାର ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖୁଥାନ୍ତି

ଆଉ ତାଙ୍କ କେତେ ପ୍ରିୟ ସଖୀ ।

ଲେଖିକା ଯେ ଲେଖେ, ଗାୟିକା ଯେ ଗାଏ

ମୋର କି ପରିଚୟ

କଲମ ଉଠାଇ କାଗଜ ଉଠାଇ ଲେଖୁଛି, ହେ

ବଡ ବଳବାନ ତୁହି ତ ସମୟ ॥

------------------------------------

ମହିଳା ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ, ଝାରସୁଗୁଡା