ଭାଗବତ କଥା "ଉଗ୍ରସେନକୁ ରାଜ୍ୟଦାନ" - ନରେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରସାଦ ବେହେରା

କଂସ ବଧପରେ କୃଷ୍ଣ-ବଳରାମ ଯେତେବେଳେ ପିତା ବସୁଦେବ ଓ ମାତା ଦେବକୀଙ୍କୁ ବନ୍ଧନମୁକ୍ତ କଲେ ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କ ପିତାମାତା ଅତ୍ଯନ୍ତ ଭାବ ବିହ୍ବଳପଡିଥିଲେ । ସେମାନେ ଜାଣିଥିଲେ ଯେ ସେମାନଙ୍କର ପୁତ୍ର ସ୍ବୟଂ ଭଗବାନ । ପିତାମାତା ସେମାନଙ୍କୁ ଭଗବାନ ବୋଲି ଭାବିଲେ କାଳେ ପୁତ୍ରଜ୍ଞାନର ଅଭାବ ହେବ ବୋଲି ଜାଣି କୃଷ୍ଣ ମାୟା ବିସ୍ତାର କରି କହିଲେ- ଆମକୁ ଜନ୍ମଦେଇ ଆପଣ କେତେ ଦୁଃଖ ଭୋଗ ନ କରିଛନ୍ତି । ଆମର କପାଳ ଖରାପ । ଏତେକାଳ ଆପଣମାନଙ୍କ କୋଳରୁ ବଞ୍ଚିତ ହୋଇ ଦୂରେଇ ରହିଥିଲୁ । ପିତାମାତାଙ୍କର ସେବା କରି ପାରି ନ ଥିଲୁ । ସେଥିଲାଗି ଆମକୁ କ୍ଷମା କରନ୍ତୁ । ପୁତ୍ରରୂପେ ଆପଣମାନଙ୍କ ସେବା କରିବା ଆମର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ। 

ଏକଥା ଶୁଣି ବସୁଦେବ ଓ ଦେବକୀଙ୍କର ଆଖି ଲୁହରେ ଛଳ ଛଳ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ସେମାନଙ୍କର ଆନନ୍ଦର ସୀମା ନଥିଲା । କୃଷ୍ଣ-ବଳରାମଙ୍କୁ କୋଳକୁ ଟାଣିନେଇ ଆଦରରେ ଆଉଁସି ପକାଇଲେ । ଗୋପପୁରରେ ବଢିଥିଲେ ବି  ସେମାନେ ତାଙ୍କରି ପୁତ୍ର । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ କଂସକୁ ବଧକରିବା ପରେ ମଥୁରା ରାଜସିଂହାସନ ଶୂନ୍ୟ ହୋଇପଡିଥିଲା । ନିଜର ପିତା ଉଗ୍ରେସନଙ୍କୁ ବନ୍ଦୀଶାଳାରେ ରଖି କଂସ ରାଜା ହୋଇ ସିଂହାସନରେ ବସି ରାଜ୍ୟ ଶାସନ କରୁଥିଲା । ତେଣୁ ତାର ମୃତ୍ୟୁ ପରେ କିଏ ରାଜା ହେବ ? ରାଜ୍ୟବାସୀ ଭାବୁଥିଲେ,ବୋଧହୁଏ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସିଂହାସନ ଆରୋହଣ କରିବେ । କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କର ରାଜା ହେବାପାଇଁ କୌଣସି ଆସକ୍ତି ନ ଥିଲା । ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ତାଙ୍କର ମାତାମହ ଉଗ୍ରେସନଙ୍କୁ ହିଁ ରାଜସିଂହାସନରେ ଅଭିଷିକ୍ତ କଲେ । କଂସ ରାଜାର ଅତ୍ଯାଚାର ଯୋଗୁଁ ସର୍ବତ୍ର ଯେଉଁ ଭୟ ଓ ଆତଙ୍କ ଭରି ରହିଥିଲା ତାର ଅବସାନ ଘଟିଲା । ସମସ୍ତେ ଶାନ୍ତିରେ ନିଃଶ୍ବାସ  ମାରିଲେ । ଉଗ୍ରେସନ ପୁଣି ମଥୁରାର ରାଜା ହେଲେ ।

====================

* ସଂଗ୍ରହକାରୀ-ନରେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରସାଦ ବେହେରା, ଆଳଦା,ଖଇରା,ବାଲେଶ୍ଵର*